In onze contest club speelt coax een hoofdrol. Mooi hoor, al die techniek, maar hoe vaak zijn we nu al niet tegen slechte coax of connectoren aangelopen? Op enig moment blijkt dat gevoeligheid van een systeem niet is wat het lijkt. En dan?

Zoeken. Meestal is de techniek de hoofdverdachte, maar is dat altijd zo? Nee dus. Over een aantal contest-jaren blijkt dat de speurtocht naar de oorzaak met een zekere vooringenomenheid begonnen wordt. Zoiets heet een ‘kokervisie’ en blijkt de waarheid nog al eens anders dan men dacht.

Zo niet bij PI4GN. Met regelmaat wordt het kabelwerk in de verdachtmakingen betrokken en niet ten onrechte.  Zo gingen de Ecoflex coaxen de versnipperaar in: de verliezen waren -na een grondige meting- groot. De oorzaak: de combinatie van afschermfolie en gevlochten mantel is niet altijd een gelukkige, vooral niet als de coax bij een rotor gebruikt wordt waarbij door de draaiing de verschillende onderdelen (mantel, afscherming, isolatie en kern) ten opzichte van elkaar bewegen. De folie kan dan breken en daardoor gaan de specificaties uit de pas lopen. Er wordt nu Cellflex 12-50 gebuikt met drie windingen op de plek van de rotor en voorlopig houdt zich dat goed. Mogelijk gedraagt de Ecoflex coax zich bij vast gebruik prima.

Maar dan de 7/8e Cellflex. Onkwetsbaar, zo lijkt het. Vrijwel altijd gescoord bij een GSM mast. Je zou zeggen dat deze coaxen professioneel zijn voorzien van connectoren. Maar ook hier zijn zwakke plekken. Zo zitten er hier en daar soms aardings-klemmen om de coax. Op die plek is de mantel onderbroken om de klem contact te laten maken met de afscherming. Maar die plekken blijken kwetsbaar: de coax buigt daar erg gemakkelijk omdat de stijfheid van de kabel onderbroken is en bij het oprollen is dat duidelijk te zien. De connectoren zijn ook een verhaal apart. De pen is met een soort ‘paraplu’ in de holle kern geschoven. En ook hier geldt: bewegen is gevaarlijk. Door het oprollen van de coax beweegt het ‘parapluutje’ in de holle kern en ook dat kan ellende veroorzaken. Als er dan nog een keer vergeten wordt om een dop of tape over de connector te doen en het gaat regenen dan is oxidatie binnenin de kern het gevolg. Al met al ook weer een oorzaak voor slechte resultaten van het geheel: meerdere lengtes 7/8e bleken veel demping te geven en bij het verwijderen van de connectoren bleek de eerste halve meter van de kern geoxideerd.

Ik laat de veelheid aan korte coaxjes buiten beschouwing, maar ook daar is het regelmatig malheur. Gammele connectoren en chassisdelen, stukjes van 10 cm coax die vrijwel als dummy-load werken… Het komt allemaal voor.

De moraal van het verhaal: vertrouw nooit een coax of een connector. De buitenkant zegt niets.